پس از آن آیتمی در مورد افتخار آفرینی ورزشکاران جانباز و معلول کشورمان در پارالمپیک که موفق شدند رتبه یازدهم بازی ها را کسب کنند و در میان تیم های آسیایی پس از چین رتبه دوم را کسب کنند پخش شد.
پخش یک بازی قدیمی از ایران و لبنان از دیگر بخش های برنامه نود بود. این بازی در رقابتهای جام ملت های آسیا در سال 2000 و در کشور لبنان برگزار و با نتیجه 4 بر صفر به سود ایران به پایان رسیده بود.
گزارشی از پیدایش و نحوه شکل گیری فوتبال در کشورمان بخش اصلی برنامه این هفته را تشکیل می داد. فردوسی پور چهار نفر که هر کدام نماینده یک نسل از فوتبال ایران بودند را به برنامه اش دعوت کرد. عارف قلی زاده نماینده دهه 40، حسن روشن نماینده دهه 50، فرشاد پیوس نماینده دهه 60 و رضا شاهرودی نماینده دهه 70.
* گیر فردوسی پور به عارف قلی زاد؛ کاپیتان دهه ۳۰ استقلال برای صغر سن
مهمان اول فردوسی پور پیشکسوتی بود که جزو نسل اولی ها فوتبال ایران به حساب می آید.
عارف قلی زاده متولد 1317 در تبریز است. او گفت که مثل همه از کوچه و خیابان فوتبال را شروع کرده است و برای نخستین بار به عضویت تیم دوچرخه سواران در آمده است. خود قلی زاده گفت: «البته شناسنامه من را دیر گرفته اند. فکر می کنم ده یازده سال پیرتر باشم.»
او این را گفت و با اشاره به نخستین بازی که برای تیم ملی انجام داد ادامه داد: «من دوازده سالم بود که برای تیم ملی بازی کردم. سال 1329. در همان سال به عضویت تیم کبونی تهران درآمدم. در آن تیم من از همه جوانتر بودم.»
در این لحظه فردوسی پور یک عکس قدیمی را روی آنتن فرستاد که قلی زاده به این روش با آن عکس تجدید خاطره کرد: «یادش بخیر. در این عکس به غیر از من هیچ کس زنده نمانده است.»
قلی زاده که خودش اعتراف کرده بود سنش بیشتر است وقتی با عکس دیگری که با سبیل بود روبرو شد خطاب به فردوسی پور گفت: «این عکس 15 سالگی من است.» که فردوسی پور بلافاصله پرسید، در این عکس واقعا 15 ساله هستید؟ اما جواب قلی زاده: «بابا، این قدر سن من را بالا و پایین نکن.»
پیشکسوت فوتبال ایران با بیان اینکه همیشه استقلالی بوده است و استقلال را دوست دارد حرف هایش را اینگونه ادامه داد: «همیشه طرفدار استقلال بوده ام و پیراهن آبی از تنم در نیامده است.این تیم ریشه دار ترین تیم ایران است.الان نبینید که تیم ما خوب نیست.»
ملی پوش نسل قدیم ایران یک خاطره هم از بازی با رژیم اشغالگر تعریف کرد و گفت: «در ژاپن ما یک بازی را به رژیم غاصب واگذار کردیم. این مثل یک داغ شده بود توی دل ما. بعد همه انرژی خودمان را گذاشتیم تا این تیم را ببریم و در بازی بعد آنها را شکست دادیم. این بازی ها در هند بود، آنها خیلی مغرور بودند ولی ما بد بردیم شان. در آن بازی ها مربی مجارستانی ما را فدراسیون به همراه تیم نفرستاد چون می خواستند هزینه ها را کم کنند.»
قلی زاده در واکنش به این سوال فردوسی پور که پرسید ماجرای خروج طلا از ایران توسط برخی از ملی پوشان در آن سال ها چه بوده است، گفت: «ایرانی جماعت همیشه سرمایه دار است. ما برای سفر به هند همراه خودمان طلا برده بودیم برای اینکه در آنجا آنها را تبدیل به روپیه کنیم. اما در فرودگاه ریختند و ما را گرفتند. به ما گفتند که این کار جرم است. تمام آن سکه ها را از ما گرفتند. ما نمی دانستیم که این کار جرم است.»
عارف قلی زاده که در کل 10 بازی ملی را در کارنامه اش دارد ادامه داد: «10 بازی ملی در کارنامه دارم و 4 بار هم کاپیتان بوده ام. تا سال 42 فوتبال بازی می کردم و پس از آن رفتم و مربی تیم شیخ راشد شدم، ولی از گرمای دوبی فرار کردم و رفتم سوئیس.»
انتقاد آخرین حرف های کاپیتان سابق تیم ملی است که بیشتر آن مربوط به استقلالی ها است. آنجا که او گفت: «من 18 سال در استقلال بازی کرده ام. باشگاه اصلا اسمی از من نمی برد. این فوتبال از قدیمی ها به جدیدها رسیده است. از روزی که فوتبال را کنار گذاشته ام یک بار هم به ورزشگاه آزادی نرفته ام، هیچ وقت هم هیچ کس از ما دعوت نکرد. این ها همه اشتباه می کنند و باید از تفکرات بازیکنان قدیمی استفاده کنند.»
* حسن روشن: رایکوف مثل پسرش دوستم داشت
حسن روشن یکی از مهمانان برنامه تاریخ فوتبال ایران بود.
حسن روشن که برای بازی های دهه 50 تیم ملی به استودیوی 90 رفته بود از خاطرات فوتبالی اش گفت: «پدر من یکی از هم نسلان عارف قلی زاده بود که در دوچرخه سواران بازی می کرد، به خاطر او بود که من هم فوتبالیست شدم. سال 1352 بود که من از طریق رایکوف و اوفارل توانستم به سطح اول فوتبال ایران بیایم. بعد هم تا سال 1359 بازی هایم را ادامه دادم. به من می گفتند پسر شیرین رایکوف او مرا خیلی دوست داشت حتی خیلی وقت ها می آمد دنبالم تا ببردم سر تمرین.»
روشن در ادامه درباره شادی گل هایش گفت: «من از بچگی همیشه عادت داشتم زبانم بیرون از دهانم باشد. سر همین کار یکبار زبانم لای دندانم ماند و 37بخیه خورد.»
روشن درباره یکی از بازی هایش برابر کره که مصدوم بود، گفت: «من با مصدومیت و مینیسک پاره بازی کردم و با درد شدید توانستم 2 گل بزنم و بازی را ببریم.»
روشن تاکید کرد: «آن سال ها، سال های طلایی فوتبال ایران بود که به همه افتخارات آن سال ها رسیدیم.»
روشن در ادامه با اشاره به مسائل آکادمی گفت: «آقای فتح الله زاده آدم خوبی است ولی حرفش، حرف نیست؛ زیاد حرف میزند، زیاد قول میدهد ولی وسط راه شانه خالی می کند.» البته نه روشن و نه فردوسی پور نمی خواستند مباحث آکادمی در این برنامه مطرح شود.
روشن در قسمتی دیگر از صحبت هایش گفت: «بد است برای باشگاهی که نمی داند خانه پیشکسوتش کجاست.»
* فردوسی پور: کاش ملی پوشان ببینند و یاد بگیرند قدیمی ها چه غیرتی داشتند
عادل فردوسی پور با ترفندی قدیمی به بحث تحریم رسانه ها از سوی ملی پوشان واکنش نشان داد.
عادل فردوسی پور، تصاویری خاطره انگیز و کمتر دیده شده را به تصویر کشید. عادل درباره این تصاویر گفت: «این تصاویر را با لطف آقای ضرغامی پخش کردیم. تصاویری که خیلی ها می گفتند امکان پخش آن نیست اما شخصا آقای ضرغامی اجازه پخش این تصاویر را دادند. ایشان خودشان خیلی هم فوتبالی هستند.»
فردوسی پور در ادامه حرف هایش با حسن روشن هم گفت: «خوب است که ملی پوشان امروزی تصاویر بازی های شما را ببینند و یاد بگیرند که نسل های قبلی چطور با غیرت فوتبال بازی می کردند.»
عادل قیمت دلار و سکه را هم در این برنامه با شگفتی به زبان آورد تا جمع طعنه هایش جمع باشد.
* بهروان حرف های خودش را تکذیب کرد
سپس غلامرضا بهروان در ارتباطی تلفنی با برنامه صحبت های قبلی خود در مورد عدم صدور مجوز بازی برای دروازه بان استرالیایی استقلال و بازیکن کره ای پرسپولیس را تکذیب کرد و گفت: «اگر برای دروازه بان استرالیایی استقلال کارت بازی صادر شده باشد می تواند بازی کند اما صحبت من در مورد عدم صدور مجوز بازی برای بازیکن کره ای پرسپولیس بود، من در مورد دروازه بان استرالیایی استقلال صحبتی نکردم و تنها صحبت من در مورد بازیکن کره ای پرسپولیس بود.»
* پیوس: سرمان را برای پرسپولیس می دادیم
بررسی وضعیت فوتبال ایران در دهه 60 که همزمان با دوران جنگ تحمیلی بود بخش دیگری از برنامه نود بود.
فرشاد پیوس مهاجم سابق تیم ملی و پرسپولیس در دهه 60 مهمان بعدی برنامه 90 بود؛ پیوس در صحبت های خود گفت: «فوتبال را زمین های خاکی نازی آباد و در تیم محلی ادب آغاز کردم، از سال 58 به راه آهن رفتم و در سال 1364 به پرسپولیس پیوستم.»
وی در مورد دلیل استعفای 14 بازیکن تیم ملی در زمان سرمربیگری دهداری در تیم ملی گفت: «اکنون می فهمم که اشتباه کردیم، این تصمیم را برخی از بزرگان تیم در آن زمان گرفتند ولی اکنون به این نتیجه رسیدم که احترام به تصمیم مربیان در همه حال لازم است.»
پیوس در مورد پرسپولیس زمانی که وی بازی می کرد گفت: «در زمانی که ما بازی می کردیم سرمان را برای پرسپولیس می دادیم و همه با هم دوست بودیم اما متاسفانه اکنون اینگونه نیست.»
وی ادامه داد: «بیستم تیر ماه 1376 را هرگز از یاد نمی برم، آن روز روز خداحافظی من از فوتبال بود که بسیار برای من خاطره انگیز بود حتی جمال شریف داور بازی 15 دقیقه به خاطر من بازی را متوقف کرد تا من هر چهار گوشه زمین را ببوسم و از زمین بیرون بروم.»
* کل کل فتح الله زاده و رویانیان
در بخش دوم آیتم از نود تا نود صحبت های فتح الله زاده و رویانیان در مورد پست بازیشان در زمین مسابقه جالب بود. رویانیان اعتقاد داشت که فتح الله زاده مدافع خوبی است و خودش در پست هافبک هجومی می تواند موفق باشد اما فتح الله زاده نظر دیگری داشت و معتقد بود که خود اصالتا مهاجم است و رویانیان به خاطر قد بلندی که دارد باید در دفاع بازی کند! همچنین فتح الله زاده برای برطرف کردن مشکلات مالی استقلال گفت قصد دارد بر روی بازوی بازیکنان استقلال اسپانسر پیدا کند! در این آیتم همچنین صحبت های حسن زاده رئیس کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال در مورد وضعیت استادیوم های فوتبال و خطر سقوط سنگ در آنها جالب بود.
* شاهرودی: می توانستیم بار دیگر استقلال را 6 تایی کنیم
بررسی وضعیت فوتبال ایران در دهه هفتاد قسمت پایانی برنامه 90 بود؛ مهمان این قسمت از برنامه رضا شاهرودی مدافع چپ پای تیم ملی فوتبال و باشگاه پرسپولیس بود.
شاهرودی در صحبت های خود گفت: «در بازی جنجالی استقلال و پرسپولیس که در دی ماه 1373 برگزار شد به نا حق اخراج شدم و به نظرم اگر داور مرا اخراج نمی کرد شاید می توانستیم بار دیگر شش گل به استقلال بزنیم اما متاسفانه به ناحق اخراج شدم و پس از آن مرا 8 ماه محروم کردند.»
وی در ادامه راجع به خط خوردن از تیم ملی قبل از جام ملتهای آسیا 1996 گفت: «مایلی کهن را خیلی دوست دارم اما دوبار دیر به سر تمرینات تیم ملی آمدم و وی مرا اخراج کردند و هرگز پس از آن صحبتی نکردم و پذیرفتم، در آن زمان بازیکنانی دیگری نیز دیر به تمرین می آمدند نظیر علی دایی که به خاطر اینکه در آن زمان یه تازگی فعالیت اقتصادیش را آغاز کرده بود دیر به تمرینات می آمد اما سرمربی تنها مرا اخراج کرد.»
شاهرودی در ادامه گفت: «متاسفانه به دلیل مصدومیت جام جهانی 1998 فرانسه را از دست دادم و به همین دلیل قرار بود با باشگاه هامبورگ آلمان قرارداد ببندم که به نتیجه نرسید.»
شاهرودی در مورد لقب مالدینی که به وی داده بودند نیز گفت: «این لطف هواداران بود اما بد نیست بدانید که در ایتالیا نیز به مالدینی لقب شاهرودی داده اند و وی را مالدینی شاهرودی صدا می زدند!»
در قسمت دیگری از برنامه 90 علاقه مردم کشورمان به ملی پوشان دهه هفتاد فوتبال کشورمان پس از جام ملت های 1996 که برای استقبال از ملی پوشان به فرودگاه رفته بودند پخش شد.
* نظرسنجی
پرسش نظرسنجی ۹۰ این بود که کدامیک از تیم‌های ملی فوتبال ایران و لبنان برنده می شوند؟ در این برنامه یک میلیون و 357 هزار پیامک به برنامه ارسال شد که در پایان 78 درصد به برد ایران رای دادند 17 درصد نتیجه بازی را مساوی پیش بینی کردند و 5 درصد رأی به باخت کشورمان در این بازی دادند.