پشیمانی مالک تراکتور از تیم داری!! تراکتور در سراشیبی!
اتفاقات اخیر دو باشگاه تبریزی خصوصاً تراکتور نشان می‌دهد که زنوزی دیگر انگیزه و تمایلی برای ادامه فعالیت در فوتبال ندارد

زنوزی دیگر فوتبال را نمی‌خواهد؟

تراکتور به عنوان یکی از تیم‌های ریشه‌ای و پرطرفدار فوتبال ایران در سال‌های اخیر با نتایج خوب و حضور مداومش در کورس قهرمانی بالای جدول توانسته رفته رفته خودش را به عنوان یک قطب شهرستانی در فوتبال ایران جا بیاندازد ولی جای جام قهرمانی لیگ برتر در ویترین افتخارات این باشگاه خالی است و هواداران پرشور این تیم هنوز در حسرت اولین جشن قهرمانی تیم محبوبشان هستند.

سرخپوشان تبریزی سال‌ها با مشکلات مالی روبرو بودند و مدتی‌ هم مالکیت نظامی داشتند و با امکان جذب بازیکن سرباز اگرچه از نظره مهره وضعیت بهتری پیدا کردند ولی همچنان نتوانستند جام قهرمانی لیگ را بالای‌سر ببرند تا اینکه تنها راه نجات را در ورود به بخش خصوصی ببینند.

محمدرضا زنوزی مطلق، از سرمایه‌داران و چهره‌های شناخته شده اقتصادی در تبریز که اوضاع مالی خوبی دارد توانست مالک تراکتور شود و از همان ابتدا وعده‌های جذابی به هواداران این تیم داد که فراتر از قهرمانی لیگ بود و از تشکیل تیمی در حد قهرمانی آسیا و رقابت با تیم‌های مطرح دنیا خبر داد و بارها با وعده بستن تیم کهکشانی، هواداران را به آینده خوشبین کرد ولی با گذشت پیش از یک سال و نیم و عبور از 4 پنجره نقل و انتقالاتی حتی به آن وعده‌ها نزدیک هم نشدند.

بازگشت دژاگه، شجاعی و حاج‌صفی به ایران و پوشیدن لباس تراکتور خریدهای پرسروصدایی بود که نشان از تغییر رویکرد تراکتور را می‌داد ولی پس از آن چیزی بیشتر از جذب چند بازیکن نسبتاً خوب داخلی و خریدهای عمدتاً شکست خورده خارجی از این تیم ندیدیم و تغییر 6 مدیرعامل و 6 سرمربی در حدود 18 ماه مالکیت وی در این باشگاه یکی از آمارهای منفی و حتی سیاه زنوزی محسوب می‌شود که مانع از پیشرفت و اوجگیری این تیم شده است.

تراکتوری‌ها لیگ نوزدهم را آمده بودند با قدرت شروع کرده و خود را به عنوان مدعی اصلی قهرمانی معرفی کنند و انصافاً هم تا مقطعی در این راستا قدم برداشتند ولی رفته رفته اوضاع بد و بدتر شد و دنیزلی حتی نیم فصل تبریز را هم ندید و ادامه کار به ساکت الهامی سپرده شد.

پنجره زمستانی فرصت خوبی بود که تراکتور ضعف‌های خود را که در ابتدای فصل نتوانسته بود پوشش دهند را برطرف کنند که جذب چند بازیکن در خط دفاع و حمله برای این تیم واجب به نظر می‌رسید و پیش بینی می‌شد تراکتور از فعال‌ترین تیم‌های پنجره زمستانی باشد ولی تنها بازیکنی که جذب این تیم شد میلاد فخرالدینی، مدافع نیمکت نشین ذوب آهن بود و در پست دفاع میانی هم بازیکنی جذب نشد و از آن سو ابوالفضل رزاقپور، سوگیتا، کوین فورچونه، سید احمد موسوی از این تیم جدا شدند تا با یک ورودی و چهار خروجی کار این تیم در نقل و انتقالات تمام شود و سرخپوشان با تیمی حتی ضعیف‌تر از نیم فصل نخست باید به مصاف رقبا بروند.

در کنار اینها عدم بازگشت مازولا به ایران پس از چند روز و شایعاتی مبنی بر جدایی وی را هم اضافه کنید تا مشخص شود اوضاع تراکتور واقعاً خوب پیش نمی‌رود و به سختی می‌شود ادامه حضور این تیم در کورس قهرمانی را در نیم فصل دوم متصور بود.

جالب اینجاست که زنوزی دیگر تیم تحت تملک خود را هم به نوعی به حال خود رها کرده و سبزهای تبریزی بدون جذب بازیکن و با از دست دادن احمد زنده روح و سامان نریمان جهان که دو ستاره تاثیرگذار این تیم بودند باید در شرایط سخت‌تری به ادامه مسابقات بپردازد. علاوه بر این خروج رسول خطیبی که کارنامه نسبتاً موفقی در این تیم داشت و حضور احد شیخ‌لاری به جای او که سابقه روشنی در مربیگری ندارد نشان از بی‌توجهی محض مالک متمول تبریزی به دیگر تیمش است.

زنوزی چندی پیش در صحبت‌هایی گفته بود دیگر از تیمداری خسته شده و تراکتور را در پایان فصل واگذار خواهد کرد. اگرچه وی پس از مدتی حرف خود را پس گرفت و اعلام کرد از سر عصبانیت آن را مطرح کرده ولی شکل فعالیت او نشان می‌دهد واقعاً دیگر انگیزه‌ای برای ادامه تیم‌داری ندارد و با این شرایط کنار رفتن هم برای خودش بهتر است و هم برای باشگاه پرشور و مردمی تراکتور.



گردآوری:گروه ورزش سیمرغ
seemorgh.com/sport
منبع: ilna.news