نخستین مجموعه‌ی غزلیات حافظ که در زمان حیات این شاعر و در آخرین روزهای زندگی‌اش به ثبت رسیده است، در کتابخانه‌ی بادلیان (Bodleian) دانشگاه آکسفورد کشف شد.
این نسخه به کوشش دکتر علی فردوسی - رییس بخش تاریخ و علوم سیاسی دانشگاه نوتردام دو نامور در کالیفرنیا - کشف شده است.
کتاب از سوی نشر دیبایه منتشر شده است و پس از آیین رونمایی آن که عصر دوشنبه (هفتم بهمن‌ماه) در سالن اصلی فرهنگسرای نیاوران برپا می‌شود، در دسترس عموم قرار خواهد گرفت.
بر اساس اعلام فرهنگسرای نیاوران، فردوسی در این نسخه، غزلیات یافت‌شده را با تمامی نسخ معتبر موجود مقایسه و تصحیح کرده و این در حالی است که پیش از این، قدیمی‌ترین نسخه‌های یافت‌شده‌ی غزلیات حافظ به سال‌های 803 و 805 هجری قمری مربوط بوده است و حافظ‌پژوهان همواره در حسرت نسخه‌ای از حافظ بودند که در بود وی تحریر شده باشد و تقریباً از این مهم به عنوان آرزوی هنوز برآورده‌نشده و حتا آرزویی که هرگز برآورده نخواهد شد، یاد می‌کردند. نسخه‌ی بی‌بدیل غزلیات حافظ که اکنون پیدا شده، به سال‌های 791 و 792 هجری قمری و آخرین روزهای زندگی حافظ مربوط است.
این مجموعه در دل جُنگ شعری است به شناسه‌ی (MS.E.D.Clarke Or.24) در کتابخانه‌ی بادلیان به قلم شخصی به نام علا مرندی، یکی از هم‌عصران حافظ، که از جمله شامل 49 غزل و یک تک‌بیت از خواجه‌ی شیراز است. این غزل‌ها همگی (شاید به استثنای پنج غزل) در هنگام حیات شاعر به ثبت رسیده و با این حساب از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند.
به همین مناسبت، نشر دیبایه و فرهنگسرای نیاوران هفتم بهمن‌ماه با برپایی «جشن‌های حافظ» ضمن گرامی‌دشت این رویداد و معرفی این نسخه، از قدر و منزلت و جایگاه این شاعر بزرگ تجلیل خواهند کرد.
این نسخه به کوشش دکتر علی فردوسی - رییس بخش تاریخ و علوم سیاسی دانشگاه نوتردام دو نامور در کالیفرنیا - کشف شده است.
کتاب از سوی نشر دیبایه منتشر شده است و پس از آیین رونمایی آن که عصر دوشنبه (هفتم بهمن‌ماه) در سالن اصلی فرهنگسرای نیاوران برپا می‌شود، در دسترس عموم قرار خواهد گرفت.
بر اساس اعلام فرهنگسرای نیاوران، فردوسی در این نسخه، غزلیات یافت‌شده را با تمامی نسخ معتبر موجود مقایسه و تصحیح کرده و این در حالی است که پیش از این، قدیمی‌ترین نسخه‌های یافت‌شده‌ی غزلیات حافظ به سال‌های 803 و 805 هجری قمری مربوط بوده است و حافظ‌پژوهان همواره در حسرت نسخه‌ای از حافظ بودند که در بود وی تحریر شده باشد و تقریباً از این مهم به عنوان آرزوی هنوز برآورده‌نشده و حتا آرزویی که هرگز برآورده نخواهد شد، یاد می‌کردند. نسخه‌ی بی‌بدیل غزلیات حافظ که اکنون پیدا شده، به سال‌های 791 و 792 هجری قمری و آخرین روزهای زندگی حافظ مربوط است.
این مجموعه در دل جُنگ شعری است به شناسه‌ی (MS.E.D.Clarke Or.24) در کتابخانه‌ی بادلیان به قلم شخصی به نام علا مرندی، یکی از هم‌عصران حافظ، که از جمله شامل 49 غزل و یک تک‌بیت از خواجه‌ی شیراز است. این غزل‌ها همگی (شاید به استثنای پنج غزل) در هنگام حیات شاعر به ثبت رسیده و با این حساب از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند.
به همین مناسبت، نشر دیبایه و فرهنگسرای نیاوران هفتم بهمن‌ماه با برپایی «جشن‌های حافظ» ضمن گرامی‌دشت این رویداد و معرفی این نسخه، از قدر و منزلت و جایگاه این شاعر بزرگ تجلیل خواهند کرد.
گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
www.seemorgh.com/culture
منبع: isna.ir