مهندس حبیبی با انتقاد از عدم تخصیص بودجه از سوی سازمان میراث فرهنگی کشور برای انجام کاوشهای بیشتر در این منطقه گفت : بودجه کاوشهای صورت گرفته که از سال 1385 توسط محققان استرالیایی انجام شده است توسط دانشگاه سیدنی پرداخت شده و هیچ بودجه ای تاکنون از سوی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری کشور به این مهم اختصاص نیافته است و تنها بعد از پایان مدت ویزا و کار کاوش گروه استرالیایی بودجه به زیر خاک بردن محل کاوش شده از سوی سازمان تأمین شده است.
این اتفاق در حالی رخ می دهد که این کاخ در مرداد ماه امسال برای دومین بار به دلیل نبود امکانات حفاظتی مناسب و به منظور حفاظت بیشتر دوباره مدفون شده بود.
رئیس اداره میراث فرهنگی و گردشگری نورآباد ممسنی مشکلات این بخش پر اهمیت از میراث فرهنگی کشور را عدم توجه کافی دانست و گفت : تنها حفاظتی که ما از کاخ هخامنشی لیدوما انجام می دهیم به زیر خاک بازگرداندن آن است چرا که به دلیل عدم وجود بودجه نمی توانیم نگهبان ثابتی برای محافظت از این منطقه استخدام کنیم.
حبیبی یکی دیگر از مشکلات این محوطه باستانی را مالکان محلی زمینهای محوطه عنوان کرد و گفت : افراد محلی که از قدیم در این مناطق اقدام به کشاورزی می کردند این زمینها را بخشی از دارایی خود به حساب می آورند و اجازه توسعه کاوشها را به ما نمی دهند در صورتی که با اختصاص یک بودجه محدود در حد 70 تا 80 میلیون تومان می توان آن را خرید و برای همیشه به این دعواهای سطحی پایان داد.
کاخ هخامنشی نورآباد بر اساس شواهد به دست آمده یکی از مقرهای حکومتی هخامنشیان در مسیر فارس به خوزستان بوده و باستان شناسان شباهتهای زیادی میان این اثر با تخت جمشید به دست آورده بودند.
بر این اساس تیم باستان شناسی دانشگاه سیدنی که به سرپرستی «دانیل پاتس» به ایران آمده بود، از سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور درخواست برپایی موزه ای در کنار این کاخ هخامنشی کرده بود تا به این ترتیب از آثاری که بیرون آورده شده است حفاظت شود. امری که با بی توجهی سازمان میراث فرهنگی مواجه شد.
بنا به گفته رئیس اداره میراث فرهنگی نورآباد ممسنی در روزهای قبل از شروع کار گروه کاوش یک گروه آلمانی برای فیلم برداری و تهیه مستند از این محوطه تاریخی به نورآباد آمد که مالکان زمینها به سختی اجازه فیلم برداری را به آنها دادند.
حبیبی با اشاره به کاوشهای انجام شده در این منطقه غنی تاریخی که پیش از این انجام شده است، افزود : بر اساس لایه نگاریها و گمانه زنی هایی که دراین کاخ انجام شده بود دراین کاوش که فاز سوم کاوشها در لیدوما بود سنگچین و شالوده ای از جنس سنگ و کف هایی از ملات ساروج کشف شد.
کارشناسان حوزه میراث فرهنگی معتقدند در لوحهای که تخت جمشید به دست آمده و هم اکنون در دانشگاه شیکاگو در آمریکا نگه داری می شود به وجود 14 شهر در حوزه نورآباد ممسنی اشاره شده است و علائم و شواهد به دست آمده نیز ما را مطمئن کرده است که این ته ستونها و راه پله ها و سنگفرشهای به دست آمده کاخ لیدوما متعلق به پادشاهان هخامنشی است که یکی از اصلی ترین اقامتگاههای بین راهی در مسیر شوش به پارسه بود.
ابعاد این محوطه باستانی در حدود یک هزار متر در 500 متر است که در بیشتر نقاط آن آثار باستانی یافت می شود و حتی شواهد به دست آمده درآن نشان از وجود تمدن تا 5هزار سال پیش را نیز دارد،همچنین در غرب کاخ لیدوما و در 350 متری آن تپه ای باستانی وجود دارد که بر روی آن کتیبه ای سنگی وجود دارد.
رئیس اداره میراث فرهنگی و گردشگری نورآباد ممسنی تعداد ته ستونهای به دست آمده در مراحل کاوش را 5 مورد اعلام کرد و گفت : 2 عدد از این ته ستونها مشابه ته ستونهای تخت جمشید وخاکستری رنگ است وجنس سه تای دیگر نیز ازسنگهایی شیری رنگ است.
حبیبی در رابطه با محل معادن این سنگها گفت : با توجه به اینکه جنس این سنگها با سنگ کوههای اطراف متفاوت است به احتمال زیاد آنها را از معادن دوری به این محل آورده اند.
تعداد باستان شناسانی که درمحوطه باستانی لیدوما کارمی کردند بنا به اظهارات حبیبی 9 نفر بوده اند که 6 نفر از آنها استرالیایی و 3 نفر نیز از دانشگاههای انگلیس بودند که سرپرستی آنها را پروفسور "دنیل پاتس" بر عهده داشته اند. از ایران هم دکتر علیرضا عسکری آنها را همراهی می کرد.
اولین دوره کاوش انجام شده در لیدوما درسال 1338 توسط یک گروه ژاپنی به سرپرستی دکتر کی چیو اتاراشی و دکتر کیوهاورچی از استادان موسسه شرق شناسی دانشگاه توکیو انجام شد.