درابتدای این مراسم ماه‌چهر خلیلی ـ نوه پروین سلیمانی ـ با تبریك روز مادر و مصادف‌شدن سال‌روز درگذشت پروین سلیمانی و چهلمین روزدرگذشت حمیده خیرآبادی با این روزها گفت...
 
به گزارش ایسنا،مراسم اولین سال‌روز درگذشت پروین سلیمانی ـ بازیگر قدیمی سینما ـ با برنامه‌ای با عنوان «مادران سینمای ایران» همراه شد.
روز گذشته ـ 11 خرداد‌ماه ـ خانه هنرمندان ایران میزبان جمعی از هنرمندان بود.
درابتدای این مراسم ماه‌چهر خلیلی ـ نوه پروین سلیمانی ـ با تبریك روز مادر و مصادف‌شدن سال‌روز درگذشت پروین سلیمانی و چهلمین روزدرگذشت حمیده خیرآبادی با این روزها گفت: به عنوان كسی كه همیشه راه مادربزرگم را ادامه می‌دهم، سرتعظیم به او فرود می‌آورم.
 با پخش كلیپی برنامه ادامه پیدا كرد و سپس علی خدایی از شاگردان محمدرضا شجریان در سخنانی یادآور شد: یادش بخیر در فرهنگسرای هنر با اركستر صبا به همراه حسین فرهاد‌پور فرزند پروین سلیمانی اجرا داشتیم، خانم سلیمانی آنقدر احساساتی شد و روی سن آمد و به من گفت دوست دارم در روزی كه از دنیا رفتم برسر مزارم تو برایم بخوانی و فرزندم ساز بزند كه متاسفانه فرزندش زودتر از او از دنیا رفت.
 این هنرمند سپس با تفالی به حافظ آواز خواند.
رضا بنفشه‌خواه نیز با قطعه شعری سخنانش را آغاز كرد و گفت:كمتر از دوماه است كه یگانه ‌برادرم را از دست دادم و از تمام كسانی كه با من همدردی كردند به ویژه خانم پوری‌بنایی تشكر می‌كنم.
وی در سخنانی تاكید كرد:باید قدر یكدیگر را بدانیم و به یكدیگر كمك كنیم. در ادامه مراسم مروری بر فیلم‌ها و آثار پروین سلیمانی به انتخاب ماه‌چهر خلیلی پخش شد.
اكبر عبدی بازیگر سینما و تئاتر ایران در سخنانی گفت:سال‌روز درگذشت‌ پروین سلیمانی و درگذشت نادره خیرآبادی بسیار به هم نزدیك شده است و آن دو نفر بسیار به هم نزدیك بودند.
این بازیگر با اشاره به عملی جراحی كه بر روی چشم خود داشته است، ادامه داد: متاسفانه همیشه بعد از مرگ می‌فهمیم كه چقدر هنرمندان با ارزش بودند.اما باید تا پیش از آنكه كار به خانه سالمندان برسد این یاد‌بودها برگزار شود.
وی با اشاره به مراسم یادبودی كه برای خیرآبادی سال‌ها قبل در خانه سینما برگزار شد، ادامه داد: هیچ‌كس جراتی نداشت درباره‌ی او آنگونه كه شایسته است صحبت كند.
عبدی با بیان اینكه باید به جوانان یاد بدهیم كه آنها مثل ما نباشند و برای هم تولد و یادبود بگیرند،تصریح كرد: وقتی كسی می‌میرد جایی برای تقدیر و تشكر نیست. حالا امروز هم اینجا آمده‌ایم تا خودمان را نشان دهیم، البته من كه از مردم توقع ندارم آنها در خیابان وقتشان، راهشان و جایشان را به من می‌دهند. من مسوولین را می‌گویم با وجود اینكه در بیمارستان بودم كسی حال مرا نپرسید.
 این بازیگر در ادامه‌ی سخنانش مطرح كرد:كاش آن زمان كه پروین سلیمانی زنده بود او را می‌فهمیدیم.
 به گزارش ایسنا، محمد ورشوچی كه نمی‌توانست از پله‌های سن بالا برود ایستاد و گفت: من و شادروان پروین سلیمانی آنقدر در سریال‌ها و برنامه‌های تلویزیونی و رادیو و تئاتر همكاری كردیم كه برای مردم این تصور پیش آمد كه ما زن و شوهر هستیم و باور كنید كه هركس به من می‌رسید احوال او را از من می‌پرسید تا این‌كه مجبور شدم كه در شبكه 5 این موضوع را عنوان كنم كه من فقط همبازی او هستم و ارزش او بسیار بالاتر است كه همسر من باشد.
 او سپس به بیان خاطره‌اش پرداخت و ادامه داد:من حالا 84 سال دارم و امیدوارم كه از دعای خیرتان من را فراموش نكنید.
پوری بنایی بازیگر قدیمی سینما با یادی از هنرمندان درگذشته گفت: فكر می‌كنم این خانه، خانه‌ی ما نیست و می‌خواهم در این مكان حرف نزنم.
سپس تریبون را ترك كرد.
ملكه رنجبر نیز در سخنانی گفت:هنرمندان مانند سرو‌ها ایستاده می‌میرند و با عشق و با تمام بدبختی‌ها،صورت خودشان سرخ نگه می‌دارند.
وی با اشاره به پروین سلیمانی تصریح كرد: همیشه با وفاداری و گذشت به خاطر مردم كار می‌كرد و من نیز بعد از سال‌ها كار در تئاتر ایران، خودم را مدیون مردم می‌دانم.
 در ادامه این مراسم نریمان (خواننده) به پوری بنایی گفت: اگر اینجا خانه شما نیست، قلب همه ایرانیان خانه شماست.
او سپس با همراهی پیانوی انوشیروان تقوی یك قطعه‌ی موسیقی را اجرا كرد.
به گزارش ایسنا، در این مراسم كه با استقبال بسیار زیادی روبه‌رو شده بود و در سالن بتهوون خانه هنرمندان برگزار شد از بخشی از مردم خواسته شد كه مراسم را از تلویزیون‌های كه بیرون قرار گرفته دنبال كنند.
این برنامه به همت موسسه فرهنگی _ هنری پیكاس برگزار شد
 
 گردآوری:گروه فرهنگ وهنر سیمرغ
www.seemorgh.com/culture
منبع: isna.ir