«پرخوانی» یكی از روش‌های درمانی بومی مردم تركمن در تركمن‌صحراست كه عضو هیأت علمی پژوهشكده‌ی مردم‌شناسی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری آن‌را بررسی كرده است.
منصور مرادی بیان كرد: این آیین اكنون با كمی تغییر درحال اجراست و آخرین بازمانده‌ی این سنت، فردی به نام رجب دردی‌زاده معروف به «رجب پرخوانی» و اكنون كهنسالی است، ولی هنوز این مراسم را اجرا می‌كند.
او اظهار داشت: مراسم پرخوانی دارای المان‌ها و عناصر مختلفی است كه به كمك موسیقی انجام می‌شود و به نوعی، موسیقی درمانی است. این مراسم برای درمان افراد روان‌پریش یا كسانی كه دچار بیماری‌های جسمی هستند، اجرا می‌شود. در جنوب كشور نیز با نام «زار» و در میان بلوچ‌ها با نام «گواشی» معروف است.
وی ادامه داد: موسیقی در این آیین نقش غیرقابل انكار و پیوسته دارد و از ابتدا تا انتهای مراسم نواخته می‌شود و پرخوان با حركاتی ریتم‌دار و به كمك موسیقی به‌حالت شیدایی می‌رسد.
این پژوهشگر گفت: پرخوان به ادعای خود، با ارتباطی كه با جن‌های نیكوكار دارد، فردی را كه ارواح خبیثه در جسم او حلول كرده‌اند، به كمك جن و روح‌های نیكوكار تحت فرمان خود درمی‌آورد. هم‌چنین با استفاده از یك ابزار فلزی و آهنی مانند كف‌گیر یا قطعه‌ی چوب، تلاش می‌كند كه جسم بیمار را از ارواح خبیثه پاك كند.
وی افزود: این آیین بیشتر در محله‌های تركمن‌صحرا در شهرستان كلاله در استان گلستان اجرا می‌شود.
گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
.seemorgh.com/culture
منبع: www.Isna.ir