سلامت پوست و قندها

زیاد خوردن علت شگفت آوری برای ایجاد چین و چروکهاست. اگر تمایل به کاهش سایز بدن انگیزه ی مناسبی برای دست کشیدن از ذائقه ی شیرینی پسند شما نیست ، شاید تمایل به داشتن پوستی صافتر انگیزه ی مناسبی باشد. اگرچه این گفته تلخ است اما متخصصان می گویند زیاد خوردن شکر در طول عمر می تواند پوست را مات و چروکیده کند. عامل اصلی این اتفاق یک فرایند طبیعی است که به آن گلیکاسیون گفته می شود. در این فرایند قند موجود در جریان خون به پروتئینها متصل می شود و تبدیل به مولکولی جدید و مضر می شود . هرچه قند بیشتری مصرف کنید مولکول مضر بیشتری ساخته می شود. با انباشته شدن این ماده ، به پروتئینهای مجاور آسیب می رسد. آسیب پذیر ترین پروتئینها ، کلاژن و الاستین هستند که پوست را سفت و نیز انعطاف پذیر نگه می دارند.
با تخریب این پروتئینها حالت ارتجاعی کلاژن و الاستین از دست رفته و خشک و شکننده می شوند. این اتفاق منجر به ایجاد چروک و شل شدن پوست می شود. این پیری زودرس از 35 سالگی شروع می شود و به سرعت پیشرفت می کند. علاوه بر آسیب به کلاژن ، رژیم پر قند ، نوع کلاژن را نیز تغییر می دهد. نوع 3 کلاژن بیشترین مقاومت و پایداری را دارد و فرایند گلیکاسیون کلاژن نوع 3 را به نوع 1 تبدیل می کند که شکننده تر است. این رویداد موجب می شود که پوست حالت نرمی و انعطاف خود را از دست بدهد. به علاوه مولکولهای مضر ایجاد شده آنزیمهای آنتی اکسیدان بدن را غیر فعال می کند و پوست نسبت به آسیبهای دیگر مانند نور آفتاب بسیار آسیب پذیر تر می شود و این خود یکی از علل عمده ی پیری پوست است.

افرادی که مبتلا به دیابت هستند و خود نمی دانند ، اغلب نشانه های پیری زودرس پوست را دارند. بسته به این که بیماریشان چگونه کنترل شود حتی ممکن است تا 50 برابر افراد دیگر در پوستشان مولکولهای مضر داشته باشند. اما خبر خوب در باره ی پوست تخریب شده در اثر مصرف قند این است که ترکیبات حاوی رتینوئید می توانند از تشکیل این مولکولهای مضر جلوگیری کنند ، تخریب پوستی آنها را کاهش دهند و کلاژن را انعطاف پذیر نگه دارند.

 

حذف کامل قند از رژیم غذایی کار ساده ای نیست. حتی غلات میوه ها و سبزیجات نیز قند دارند و فرایند گلیکاسیون انجام می شود. اما حذف قند اضافی در رژیم غذایی کمک کننده است. میزان قند را کمتر از 10% کل کالری مصرفی نگه دارید.
بسیاری از غذاهای آماده حاوی مقادیر زیادی قند هستند که در زیر نقاب اسمهای مستعار پنهان شده اند! مانند عصاره ی مالت ، شربت ذرت ، دکستروز ، عصاره ی آبمیوه ، مالتوز ، شربت افرا ، ملاس (شهد یا شیره ) ، یا افزودنیها. روشی برای محاسبه ی قند خوراکیها این است که تعیین کنیم هر وعده ، چند قاشق چایخوری شکر دارد. از روی برچسب ارزش غذایی محصول ، میزان کل کربوهیدرات را پیدا کنید ، سپس آن را به چهار تقسیم کنید چون هر قاشق چایخوری تقریبا معادل چهار گرم است. به این ترتیب میزان قند دریافتی بر حسب تعداد قاشق چایخوری شکر به دست می آید. مثلا 12گرم کربوهیدرات تقریبا معادل سه قاشق چایخوری شکر است.
هر 10 قاشق چایخوری شکر معادل 160 کالری است. از مصرف محصولات حاوی شربت ذرت که فروکتوز زیادی دارند اجتناب کنید. این نوع شیرین کننده که با تبدیل قند نشاسته به فروکتوز ایجاد می شود به نظر می رسد که بیش از سایر قندها مولکول مضر تولید می کند. این محصول زمان انقضای طولانی تری دارد و شیرینتر و ارزانتر از سایر قندهاست. از این شیرین کننده در نوشابه ، آبمیوه ها ، بیسکوئیتها و شیرینیها و سایر خوراکیها استفاده می شود. شما می توانید نام این شیرین کننده را در برچسب محتویات محصول پیدا کنید.

ترکیبات جدیدی در حال تولید هستند که در مقابل مواد مضر تولید شده در اثر مصرف قند از پوست محافظت می کنند. برخی از این محصولات در ترکیب با ضد آفتابها هستند. درمان پوست آسیب دیده با استفاده از رتینوئیدها نیز به برگرداندن سلامت پوست کمک می کند.

 

 

 

منبع :www.seemorgh.com/health