چه مربیانی با پول قرارداد ویلموتس به ایران میآمدند؟
مارک ویلموتس، جانشین کارلوس کیروش در تیم ملی ایران خواهد بود. این مربی که مهمترین افتخارش حضور با تیم ملی بلژیک در جمع هشت تیم برتر جام جهانی برزیل است، در حالی به تیم ملی ایران آمد که مانند هر مربی دیگری نقاط قوت و ضعفی دارد و با توجه به بودجه فدراسیون فوتبال ایران، عهده دار نیمکت تیم ملی ایران شده است.
پرداخت به مربیها در فوتبال جهان از یک قاعده و اصول تبعیت میکند. برای مثال کار در کشورهای منطقه خاورمیانه معمولاً گرانتر از جاهای دیگر است و کشورهایی نظیر روسیه و ترکیه نیز به خاطر نزدیکی به این منطقه جغرافیایی هزینه زیادی به سرمربیها میدهند. به همین خاطر جذب یک مربی بزرگ خارجی با رقمی کمتر از یک میلیون یورو اگر نگوییم نشدنی اما کاری سخت به نظر میرسد.
کشورهای درجه دو اروپایی نظیر لهستان، کرواسی، اتریش و… کشورهایی هستند که معمولاً کمترین دستمزد را سرمربیانشان که عمدتاً بومی هستند پرداخت میکنند.
درباره رقم پرداختی به مارک ویلموتس اخبار زیادی مخابره شده و در این بین رسانههای بلژیکی از ارقامی بین ۱ تا ۱.۳ میلیون یورو برای این مربی خبر دادند.
با در نظر گرفتن رقمهای پرداختی ۳۲ مربی حاضر در جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه میتوانیم این برآورد را داشته باشیم که با رقم پرداختی ۱.۳ میلیون یورو به مارک ویلموتس که رسانههای بلژیکی ادعا کردهاند، کدام مربیها را میتوانستیم به ایران بیاوریم و اینکه کشورهای دیگر چه هزینهای برای جذب مربیهای خود میکنند.
لیست ذیل مربیانی هستند که در جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه حضور داشتهاند و مبلغ قرارداد آنها نیز کمتر از ۱.۳ میلیون یورو بوده است:
- برت فان مارویک، سرمربی استرالیا، ۱.۲۵ میلیون یورو
- ریکاردو گارکا، سرمربی پرو، ۱.۱۵ میلیون یورو
- خوان کارلوس اوسوریو، سرمربی مکزیک، ۱.۰۵ میلیون یورو
- آگه هاریده، سرمربی دانمارک، یک میلیون یورو
- وحید هلیلهودزیج، سرمربی ژاپن، یک میلیون یورو (این مربی در آستانه شروع جام جهانی از سمت خود برکنار شد)
- روبرتو مارتینس، سرمربی بلژیک، یک میلیون یورو
- ولادیمیر پتکوویچ، سرمربی سوئیس، ۸۵۰ هزار یورو
- اِوره رنار، سرمربی مراکش، ۷۸۰ هزار یورو
- هیمیر هالگریمسون، سرمربی ایسلند، ۷۰۰ هزار یورو
- زلاتکو دالیچ، سرمربی کرواسی، ۵۵۰ هزار یورو
- گرنوت رور، سرمربی نیجریه، ۵۰۰ هزار یورو
- یان اندرسون، سرمربی سوئد، ۴۵۰ هزار یورو
- شین تائهیونگ، سرمربی کره جنوبی، ۴۵۰ هزار یورو
- هرنان داریو، سرمربی پاناما، ۴۰۰ هزار یورو
- نبیل معلول، سرمربی تونس، ۳۵۰ هزار یورو
- اسکار رامیرس، سرمربی کاستاریکا، ۳۵۰ هزار یورو
- ملادن کرستاجیچ، سرمربی صربستان، ۳۵۰ هزار یورو
- آدام ناوالکا، سرمربی لهستان، ۲۷۰ هزار
- آلیو سیسه، سرمربی سنگال، ۲۰۰ هزار یورو
همچنین مربیان زیر بیش از رقم قرارداد ویلموتس با تیمهایشان در راه جام جهانی روسیه قرارداد داشتند:
- یواخیم لوو، سرمربی آلمان، ۳.۸۵ میلیون یورو
- تیته، سرمربی برزیل، ۳.۵ میلیون یورو
- دیدیه دشان، سرمربی فرانسه، ۳.۵ میلیون یورو
- یولن لوپتگی، سرمربی اسپانیا ،۳ میلیون یورو
- استانیسلاو چرچسوف، سرمربی روسیه، ۲.۶ میلیون یورو
- فرناندو سانتوس، سرمربی پرتغال، ۲.۲۵ میلیون یورو
- کارلوس کیروش، سرمربی ایران، ۲ میلیون یورو
- گرت ساوتگیت، سرمربی انگلیس، ۲ میلیون یورو
- خورخه سامپائولی، سرمربی آرژانتین، ۱.۸ میلیون یورو
- اسکار تابارس، سرمربی اروگوئه، ۱.۷ میلیون یورو
- هکتور کوپر، سرمربی مصر، ۱.۵ میلیون یورو
- خوسه پکرمان، سرمربی کلمبیا، ۱.۵ میلیون یورو
- خوان آنتونیو پیتسی، سرمربی عربستان، ۱.۴۴ میلیون یورو
در جام جهانی روسیه کارلوس کیروش هفتمین مربی گران رقابتها بود و اگر اکنون قرارداد ویلموتس را معیار قرار دهیم او احتمالاً در رده پانزدهم گرانترین مربیان جهان قرار میگرفت.
در جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل، کارلوس کیروش با ۲ میلیون دلار سیزدهمین سرمربی گرانقیمت دنیا بود و مارک ویلموتس سرمربی فعلی ایران که آن زمان هدایت بلژیک را بر عهده داشت ۸۲۴ هزار دلار دریافتی داشت که بیستمین مربی گران دنیا بود.
در واقع فدراسیون فوتبال بلژیک در سال ۲۰۱۴ با ۸۲۴ هزار دلار ویلموتس را سرمربی خود کرد و چهار سال بعد روبرتو مارتینس را با یک میلیون یورو به عنوان سرمربی معرفی کرد.
چه شد که کار به اینجا کشید؟ وقتی در جریان یک مسابقه فوتبال، چشمی از حدقه بیرون میآید و سری میشکند، آیا فقط باید به هواداری خرده بگیریم که سنگی پرت کرده یا آشوبی به پا کرده یا دیگرانی هم مسئول وضعیت آشفته و ناهنجار امروز فوتبال هستند؟
به چند هفته قبل از نیمهنهایی خونین اصفهان برگردیم؛ به روزهایی که لیگ برتر هفتههای پایانیاش را سپری میکرد. در چند ورزشگاه آشوب به پا شد؛ نقش جهان اصفهان، یادگار امام تبریز و آزادی تهران. برخوردی شد؟ نه! کسی تنبیه شد؟ هرگز! جریمهای در نظر گرفته شد؟ کم. ارکان ریز و درشت انضباطی و اخلاقی فدراسیون فوتبال به کسی تشری، نیشی یا کنایهای زدند؟ اگر دیدید به ما هم بگویید!
فدراسیون فوتبال دم و دستگاه طویلی برای رسیدگی به این طور مسائل دارد و چندین حقوقدان و قاضی دادگستری در آنها برای اجرای عدالت مشغولاند تا وضع فوتبال به اینجا نکشد اما انگار این سیستم عریض و طویل هم کافی نیست!
هر چه مدیران فدراسیون فوتبال – برای ماندن در پست یا نگرانی از تعلیق فوتبال ایران – اصرار میکنند که فدراسیون مستقل از دولت است و هیچ نهادی خارج از فوتبال حق ندارد در مسائل آن ورود کند، الان چگونه است که این فدراسیون و مدیران مستقلش توان برخورد جدی با متخلفان آشکار را ندارند. شاید هم دارند ولی نمیخواهند.
باید از عزیزان حقوقدان سئولنشین پرسید که چگونه است که وقتی یک بازیکن شلوار گلدار میپوشد، بدون آنی درنگ، محرومش میکنید و تا میتوانید پروندهاش را سنگین میکنید که اصلاً فرار را بر قرار ترجیح دهد و برود اما درباره سنگی که چشمی را درآورده سکوت میکنید؟ آیا پای ارتباطهای فراقانونی در میان است؟ یا میترسید با جدی برخورد کردن، کسی از شما ناراحت و دلخور شود؟
درباره برخوردهای فدراسیون با فجایع اخلاقی رخ داده در ورزشگاهها در هفتههای پایانی لیگ برتر، ذهن خوشبین میپندارد که فدراسیون فوتبال از لکهدار شدن آبرویش نزد هواداران پرشور تیمهای بزرگ میترسد اما ذهن بدبین شک ندارد که این میان، دستهای پنهان آدمهای بانفوذی وجود دارند که نمیگذارند کار درست انجام شود.
ما نه میخواهیم سادهلوحانه، خوشبین باشیم و نه دوست داریم، غیرمنصفانه بدبین شویم اما یکی باید پاسخ درستی به ما بدهد.
از فدراسیون گفتیم و نوشتیم اما آیا وقتی در ورزشگاه بینظمی رخ میدهد و سنگی پرواز میکند و چشمی خونین میشود، فقط فدراسیون مقصر است؟ نقش فدراسیون با وضع قوانین درست برای پیشگیری قبل از بازی و صدور احکام جدی و درست برای تنبیه خاطیان، بعد از بازی روشن و واضح است و باید پرسید که چرا این نقش به درستی ایفا نمیشود اما در هنگام برگزاری بازی، نهادهای دیگری هم مسئولاند و نباید از نقششان غافل شد.
برای آشنایی با این نهاد مسئول و خیلی وقتها غیر پاسخگو، نگاهی دوباره به بازی پرسپولیس و سپاهان در هفتههای پایانی لیگ برتر در ورزشگاه آزادی بیندازید؛ جایی که برخی از مأموران یگان انتظامی مستقر در ورزشگاه با دخالت بد هنگام و نادرست روی سکوی سپاهانیها به جنجال و آشوب دامن زدند. این مساله و نیز ناهماهنگی که معمولاً این نهاد با برگزارکنندگان مسابقات دارند و نتیجهاش حضور هزاران هوادار بدون بلیت در ورزشگاهها میشود، از عوامل ناهنجاری در فوتبال ایران است.
شاید بخش بزرگ این مشکل را بشود با آموزش نیروهای انتظامی با اصول کار در محیط ورزشی و ورزشگاههای فوتبال به راحتی حل کرد. این کاری است که در تمام کشورهای بزرگ صاحب فوتبال رخ داده و مشکلات زیادی را حل کرده است. کمی سعهصدر مقامات انتظامی و تلاش و همکاری فدراسیون فوتبال را میطلبد تا این مهم به انجام برسد.
افسوس و دریغ که کار فوتبال ایران به اینجا رسیده که باید به هواداران توصیه کنیم در ورزشگاهها مراقب جان و مال خود باشید. پس باید گفت، فدراسیون، سازمان لیگ، کمیته اخلاق، کمیته انضباطی، یگان ویژه و حتی رسانهها و هر که مسئول است، باید زودتر کاری کنند. باید تا خدای نکرده کسی جانش را از دست نداده، کار درست را انجام دهند.
گردآوری:گروه ورزش سیمرغ
seemorgh.com/sport
منبع: isna.ir