راه مقابله با آسیب‌دیدگی

لطفعلی پورکاظمی،‌ رئیس فدراسیون پزشکی ورزشی در تشریح ریشه آسیب‌دیدگی ورزشکاران ایران که گاهی بیش از حد به نظر می‌رسد گفت: اعضای بدن انسان تاب و تحمل یک نیروی مشخص را دارند و هر چقدر بر شدت فشار وارده بر این اعضا افزوده شود، طبیعی است که احتمال آسیب‌دیدگی بالا می‌رود مشخصا تاندون‌های زانو، مچ، آرنج، کمر و گردن وقتی بین پنج تا ده برابر شرایط عادی فشاری را تحمل می‌کنند چنانچه بدن ورزشکار با آمادگی لازم همراه نباشد حتی بدون برخوردهای ورزشی نیز در معرض آسیب قرار می‌گیرند بنابراین وقتی قرار است چنین فشاری بر بدن وارد شود ضروری است که ورزشکاران به خوبی با علم تمرین آگاه بوده و زیر نظر متخصصان برنامه آماده سازی خود را دنبال کنند.

وی در این باره خاطرنشان کرد: ورزشکاران باید بدانند چنانچه براساس مبانی علم تغذیه و همچنین اصول طب ورزش برنامه آماده‌سازی خود را دنبال کنند تا حد قابل توجهی درصد احتمال آسیب‌دیدگی آنها کاهش می‌یابد.

پورکاظمی تصریح کرد: در این میان نکته‌ای که باید توجه ویژه به آن داشته باشند تمرین‌زدگی است، وقتی بدن تخلیه می‌شود ورزشکار باید از ادامه تمرین سنگین پرهیز کند چرا که در این صورت خطر بروز آسیب‌دیدگی‌های شدید برای او بیشتر شده و احتمال مصدومیت‌های طولانی مدت افزایش می‌یابد.

به نظر می‌رسد شمار ورزشکاران آسیب‌دیده در ایران بیشتر از دیگر کشورهاست دلیل این موضوع چیست، پورکاظمی در پاسخ به این پرسش گفت: چنانچه به مبانی علمی توجه نشود در شرایط برابر احتمال آسیب‌دیدگی برای ورزشکاران یکسان است و به واقع همان‌طور که اشاره شد آسیب‌دیدگی را می‌توان جزو جدایی‌ناپذیر ورزش قهرمانی و حرفه‌ای دانست، اما به طور طبیعی میزان آسیب‌دیدگی در ورزش‌های برخوردی و پرخطر به مراتب بیش از ورزش‌هایی است که کمتر برخوردی بین ورزشکاران در آن رخ می‌دهد و گاه جنبه تمرکزی دارد. در کشور ما هم جوانان علاقه زیادی به ورزش‌های پرخطر ـ از نقطه نظر احتمال آسیب‌دیدگی ـ مثل فوتبال، کشتی، ورزش‌های رزمی و وزنه‌برداری دارند ورزش‌هایی که طبعیتا میزان‌ آسیب‌دیدگی آنها به مراتب بالاتر از ورزش‌های چون گلف، پینگ پنگ و بدمینتون است.

وی در پاسخ به این پرسش که بیشترین ورزشکار آسیب‌دیده در ایران در چه ورزشی رخ می‌دهد، گفت: براساس آمارهای موجود فوتبال در صدر میزان‌ آسیب‌دیدگی ورزش ایران قرار دارد البته یادآوری این نکته ضروری است یکی از دلایل این موضوع کمیت تعداد ورزشکاران شاغل در فوتبال و فوتسال است که براساس آمارها بالغ بر 500 هزار نفر آنها سازمان یافته هستند. به هر حال در کنار احتمال بالای آسیب‌دیدگی که در ذات هر ورزشی از جمله فوتبال است متغیر تعداد ورزشکاران شاغل در آن ورزش نیز در میزان آسیب‌ها تاثیر گذار است.