چربی بخورید لاغر بمانید
کیفیت غذایی که می خورید خیلی بیشتر از حجم آن اهمیت دارد. اگر فقط نگران میزان کالری باشید پس مهم نیست چه نوع غذایی میخورید تا زمانی که میزان کالری دریافتی خود را پایئن نگه دارید. اما این طور نیست. چرا؟

خوردن چربی شما را چاق نمی کند

 

زمان آن فرارسیده که در دیدگاه خود نسبت به چربی تجدید نظر کنیم

دکترمارک هایمن Mark Hyman پزشک طب جایگزین درمانی و نویسنده معروف 12 کتاب پرفروش می باشد. او همچنین رئیس کلینیک طب جایگزین در کلیولند و رئیس موسسه  طب جایگزین پریتزکر Pritzker و بنیان گذار مرکز اولترا ولنس UltraWellness Center می باشد. در زیر خلاصه ای از جدیدترین کتاب وی به نام چربی بخورید، لاغر شوید را آورده ایم.

توضیح پزشکی جایگزین: منظور از پزشکی جایگزین یا طب جایگزین یا طب مکمل، کلیهٔ روش‌های درمانی است که در حیطهٔ پزشکی رسمی (مدرن) قرار نگرفته و یا اثربخشی آنها اثبات نشده‌است. انسان در درازای تاریخ شیوه‌های گوناگونی برای درمان و بهداشت به‌کار برده‌است؛ از پزشکی سنتی تا هومیوپاتی، گیاه‌درمانی، سنگ‌درمانی، آب‌درمانی، فرادرمانی، انرژی‌درمانی، پزشکی کهن ایرانی (اوستا، ابوعلی سینا، ابوریحان بیرونی)، مصری و چینی و پزشکی سلولی.همهٔ روش‌های پزشکی جایگزین یا مکمل، در فرایند درمان، دارای بخشی غیرقابل تعریف و یا حلقه‌ای گم‌شده می‌باشند که از دیدگاه علم قابل بررسی نیست. این مسأله که در این نوع پزشکی، از بیمار چه خواسته می‌شود، مشخص است و تأثیر آن بر بیمار نیز قابل ثبت و ضبطِ دقیق علمی و قابل تکرار و تجربه است، اما بهبود از نگاه علمی قابل توجیه نیست.

 

اگر فکر می کنید همه کالری ها یکسان بوجود می آیند ( و قطعاً  اکنون می دانید که این طور نیست ) پس به نظر منطقی می رسد که شما سریعاً چربی را مقصر دانسته و او را مسبب افزایش وزن خواهید بدانید. به نظر یک محاسبه ساده ریاضی می آید: از آنجایی که هر گرم چربی در مقایسه با هر گرم کربوهیدرات یا پروتئین دارای ۲ برابر کالری می باشد بنابراین قطع کردن آنها از رژیم یک تاثیر اساسی روی کاهش وزن خواهد داشت. به نظر منطقی می آید، این طور نیست؟ اما متاسفانه به چند دلیل این فرمول درست نیست.

 

این که همه کالری ها از نظر تاثیر بر وزن و متابولیسم یکسان عمل می کنند یکی از رازهای ماندگار پزشکی امروز است. همه آنها در آزمایشگاه  یکسان هستند. اما زمانی که آنها را می خورید این طور نیست. سیاست عمومی(امریکا) رستوران ها را موظف به درج میزان کالری هر بشقاب کرده و شرکتهای تولید کننده مواد غذایی نیز ملزم به درج میزان کالری هر وعده به صورت واضح و درشت روی بسته بندی های خود هستند. اما این استراتژی اشتباه است به دلیل اینکه فقط تاکید می کند که تنها کالری مهم است. اگر چه بررسی کالری ها(بوسیله برچسب های روی مواد غذایی) در غذاهای فرآوری شده و فست فودها (به این دلیل که ممکن است انباشته از کالری های مضر باشند) کمک کننده است چون ممکن است شما را از خوردن وعده غذایی حاوی 1200 کالری باز دارد اما اگر غذای معمولی می خورید نیاز به محاسبه کالری ندارید. حقیقت این است که کالری های مختلف اثر متفاوتی روی اطلاعات ژن، هورمونها، فعالیتهای شیمیایی مغز، سیستم ایمنی، سوخت و ساز و حتی میکروبهای سیستم گوارش دارند.

 

متابولیسم یک مساله ریاضی نیست

مساله تعادل انرژی یا کالری های این و کالری های منفی نیست. اگر اینگونه بود و شما باخوردن هر 100 کالری اضافه در روز که معادل یک گاز بزرگ غذاست بعد از یک سال 10 پوند (4.5 کیلوگرم) و بعد از 10 سال 100 پوند (45 کیلوگرم) وزن اضافه می کردید. اما این اتفاق نمی افتد. شما دارنده رکورد جهانی در شمارش کالری بودید نمی توانید معادله ریاضی درستی برای کنترل وزن پیدا کنید

 توضیح: 1 پوند= 0.453592 کیلوگرم

 

به این دلیل است که وزن و متابولیست مسائل ریاضی نیستند. کیفیت غذایی که می خورید خیلی بیشتر از میزان آن اهمیت دارد. اگر تنها مساله کالری مواد غذایی می باشد،  پس تا زمانی که میزان کالری دریافتی خود را پایین نگه دارید، مهم نیست چه نوع غذایی بخورید. اما این طور نیست. چرا؟

 

غذا تنها منبع انرژی یا کالری نیست، غذا اطلاعات است

غذا منبع کالری یا انرژی نیست

  غذا شامل دستورالعمل هایی است که هر عملکرد بیولوژیکی بدن شما را تحت تاثیر قرار می دهد. غذا ماده ای است که همه چیز را کنترل می کند. غذا در هر سطحی بر اطلاعات ژنهای شما ( تعیین این که کدام ژن مسئول ایجاد یا جلوگیری از بیماری باشد) تحت تاثیر قرارا دادن هورمون ها، فعالیتهای شیمیایی مغز، سیستم ایمنی ، میکروبهای سیستم گوارش و متابولیسم اثر دارد. در شرایط واقعی این کارها با هر لقمه ای که می خورید به سرعت انجام می شود. این اساس علم جدید نوتریژنومیکس nutrigenomics است ( نوتریژنومیکس مطالعه ی اثر غذاها و اجزای تشکیل دهنده غذا بر روی بیان ژن ها است. همچنین نوتریژنومیکس به صورت اثر تنوع ژنتیکی در تغذیه با مرتبط کردن بیان ژن یا تنوعات ژنتیکی با جذب مواد مغذی، متابولیسم یا اثرات بیولوژیکی نیز تعریف می شود).

 

کل ایده که یک کالری همان یک کالری است نهایتاً بوسیله پیشگامان علوم تغذیه با جدیت مورد آزمایش قرار گرفته است. یکی از این آزمایشها به سرپرستی دکتر پیتر آتیا ( Peter Attia ) و گری توبز ( Gary Taubes )نوسینده کتاب کالری خوب، کالری بد ( Good Calories, Bad Calories ) انجام گرفت. موسسه در حال اقدام برای مطالعات جدی تر و وسیع تر بوسیله بهترین محققان دنیا برای رسیدن به پاسخ این سئوال است تا یک بار برای همیشه بتواند مخالفانی را که با وجود مدارک کافی هنوز هم با این باور مخالفند را ساکت کند. حتی آنها گروهی از دانشمندان برجسته ای  که هنوز مخالف نظریه آنها مبنی بریکسان نبودن کالری ها هستند را به کار گرفته اند تا  ثابت کنند که این گروه در اشتباهند. 

 

این یک ایده جدید نیست. پرفسور آن لویس گیتلمن ( Ann Louise Gittleman ) متخصص تغذیه، جراح سیستم اعصاب مرکزی و رئیس سابق مرکز طول عمر پرتیکین ( Pritikin Longevity Center )برای اولین بار در کتاب پرفروش خود به نامه آنسوی پریتیکین ( Beyond Pritikin  )که در سال 1988 منتشر شد درباره اهمیت چربیها نوشت. برای سالها او پیشگام و ترویج دهنده اهمیت مصرف چربیهای سالم بود. او به نواقص گذشته پی برد و در 30 کتاب خود از مردم خواست تا چربی بیشتر مصرف کنند. متاسفانه ما پیش بینی آگاهانه او را نادیده گرفتیم.

 

تعداد زیادی از دانشمندان تاکید می کنند که کالری حاصل از چربی ها برای کاهش وزن و بهبود متابولیسم بهتر است. کوین هال Kevin Hall از موسسه ملی سلامت NIH، در بخش متابولیک جایی که هر اونس غذا و هر حرکتی و هر کالری مصرفی به دقت اندازه گیری می شود دریافت که کسانیکه کالری حاصل از چربی بیشتری دریافت می کنند (در مقایسه با همان میزان کالری حاصل از کربوهیدراتها) 100 کالری بیشتر در روز می سوزانند. که در طول یکسال برابر با 10 پوند (4.5 کیلوگرم) کاهش وزن است. او همچنین گزارش داد که در مطالعات تصویربرداری و عملکرد مغز، خوردن چربی بیشتر، مراکز  گرسنگی و میل به غذا در مغز را خاموش می کند. به نظر می رسد که مغز  از نظر کنترل مصرف مواد غذایی، تنظیمات مزه و متابولیسم مهم ترین نقش را دارد. و چربی رژیم غذایی می تواند اثر مثبتی بر کل فرآیند کالری سوزی داشته باشد.

 

چرا پرخوری می کنیم

چرا پرخوری می کنیم

بیشتر ما تصور می کنیم که زیاد خوردن باعث افزایش وزن می شود. به نظر یک فرض منطقی می رسد. درست است؟ اما یک مقاله برجسته از استاد دانشگاه هاروارد دکتر دیوید لودویگ David Ludwig در مجله انجمن پزشکی آمریکا این مورد را با یک دیدگاه بسیار متفاوت در باره چاقی و سوخت و ساز بدن بیان می کند.

 

 او می گوید :حقیقتا، ما قضیه را برعکس فهمیده ایم. خوردن بیشتر و ورزش کمتر نیست که شما را چاق می کند بلکه چاقی است که باعث بیشتر خوردن و کمتر ورزش کردن است. اساسا سلول های چربی هستند که گرسنه شده و شما را به سمت بیشتر خوردن سوق می دهند. او این فرآیند را در کتاب خود به نام همیشه گرسنه هستید؟ Always Hungry به تفصیل توضیح می دهد. وقتی شما اضافه وزن دارید هورمون ها و فعالیت شیمیایی مغز شما را گرسنه و خسته می کنند.

 

این تغییر جهت تمام تفکرات ما درباره افزایش وزن را به هم ریخته(وارونه کرده) و با تمام توصیه های قدیم در خصوص کاهش وزن در تضاد است. به جای تمرکز بر کمیت و کالری دکتر لودویگ توصیه می کند بر کیفیت و چگونگی ترکیب رژیم غذایی خود تمرکز کنید (میزان و نوع پروتئین، چربی و کربوهیدارتها) تا به توانایی ذاتی(هوش طبیعی) بدن اجازه دهید گرسنگی، فعالیت، سوخت و ساز و وزن را تنظیم کند.نیروی اراده را فراموش کنید؛از علم استفاده کنید تا گرسنگی را برطرف کند، به شما انرژی بدهد و متابولیسم شما را سرعت بخشد.

اگر می خواهید بیشتر بدانید : این میوه مانع پرخوری می شود

 

این هوش طبیعی بدن چگونه در بیولوژی شما کار می کند

اول:   هنگامی که شما میزان کالری را محدود کرده و بیشتر ورزش میکنید بدن شما در حالت اضطرار و شرایط قحطی قرار می گیرد. این کار شما را خسته ( بنابراین کمتر حرکت می کنید و انرژی ذخیره می کنید) و گرسنه ( پس بیشتر می خورید) کرده و متابولیسم شما را کاهش می دهد. این فرمول کمتر بخور بیشتر ورزش کن برای بسیاری از افراد موفقیت آمیز نیست. این فرمول مطمئنا برای مدت کوتاهی جواب می دهد، اما کمتر از ده درصد افراد با این روش وزن کم کرده و فقط برای یکسال آن را نگه می دارند. شما تقریباً همیشه به وزن اول برگشته و دوباره چاق می شوید.

 

دوم: زمانی که کربوهیدرات و شکر مصرف می کنید میزان انسولین بالا رفته و قند خون شما کاهش می یابد. این میزان انسولین بیشتر انرژی موجود برای سوخت و ساز در خون شما را به سلولهای چربی تبدیل می کند. خصوصا سلولهای چربی اطراف قسمت میانی بدن که به چربی شکم معروفند. در نتیجه بدن شما گرسنه است و این باعث تحریک مغز و شما را مجبور به بیشتر خوردن می شود. ممکن است به اندازه یکسال انرژی ذخیره در بافت چربی خود داشته باشید و با این حال باز احساس گرسنگی کنید.

 

 تنها راه پایان این چرخه معیوب خوردن چربی (چربی های مفید)بیشتر و دوری از کربوهیدراتهای تصفیه شده و شکر است. رژیم غذایی پرچربی و کم کربوهیدرات منجر به متابولیسم سریعتر و حفظ کاهش وزن پایدار می شود. 

اگر می خواهید بیشتر بدانید : بهترین راه برای آغاز کاهش وزن

 

 

تهیه و ترجمه: گروه سلامت سیمرغ
اختصاصی سیمرغ