چاقی در اثر مصرف زیاد میوه ها
افزایش میزان چاقی در افراد و تمایل آن ها به کاهش وزن سریع، باعث شده است که رژیم های غذایی گوناگونی(معقول یا غیر معقول) در جوامع مختلف شکل بگیرد و توصیه شود

چگونه مصرف زیاد میوه ها،منجر به چاقی می شود

یکی از انواع رژیم ها، استفاده دائمی و بیش از حد از میوه ها، به عنوان جایگزین سایر گروه های موجود در هرم غذایی می باشد. سوالی که پیش می آید این است که آیا مصرف مداوم و بی رویه میوه ها و آب میوه های طبیعی میتواند منجر به کاهش وزن دلخواه و بدون عارضه در افراد شود؟

میوه‌ها مواد غذائی مغذی هستند که سرشار از ویتامین‌ها، مواد معدنی، فیبرها و حاوی چربی کم و کالری پائین می‌باشند، اما بدن ما تنها قادر به جذب مونوساکاریدها (گلوکز، گالاکتوز و یا فرکتوز) یعنی تنها واحدهای تشکیل‌ دهنده قندها و نشاسته‌ها می باشد، قند میوه ها از یک مولکول ساکارز ( دو مولکول گلوکز و فروکتوز ) تشکیل شده است، البته میزان گلوکز و فروکتوز موجود در میوه‌ها متغیر است. قندهای مازاد در بدن تبدیل به چربی می شوند، بطوریکه این موضوع به یک نگرانی عمده تبدیل شده است. برای مثال شما نمی‌توانید صرفا جهت سلامتی روزی 4 یا 5 واحد میوه مثل پرتقال دریافت کنید و بدون در نظر گرفتن سایر فاکتورها انتظار کاهش وزن مورد نظر را داشته باشید.

 

بدن ما به سه طریق از گلوکز استفاده می‌کند:

1.به عنوان منبع انرژی بدن

2.ذخیره بصورت گلیکوژن در عضلات و کبد

3. گلوکز مازاد به وسیله کبد به چربی تبدیل شده و به‌صورت چربی در نواحی مختلف بدن ذخیره می‌شود، البته اگر نیاز باشد همین چربی ها دوباره به‌عنوان سوخت، مورد مصرف قرار خواهند گرفت، (ولی چربی نمی‌تواند دوباره به گلوکز تبدیل شود.)

از آن‌جایی که کبد مسئولیت ذخیره و تأمین انرژی برای کل بدن را دارد، زمانی‌که ذخایر کبد تکمیل شد، یک آنزیم محدودساز در متابولیسم گلوکز، به بدن سیگنال می‌فرستد که تمام ذخایر تکمیل شده است، آن موقع است که بدن سراغ روش سوم استفاده از گلوکز اضافی می‌رود و شروع به تبدیل آن به چربی می‌نماید و آن را به‌ صورت بافت‌های چربی در سرتاسر بدن ذخیره می‌نماید.

زمانی‌که فروکتوز (قند میوه) وارد کبد می‌شود و ذخایر گلیکوژن هم از قبل تکمیل باشد، بدن مجبور است آن را به داخل جریان خون ارسال کند تا به‌ صورت بافت‌های چربی ذخیره نماید، در واقع گلوکز به پانکراس اثر کرده و باعث تحریک تولید انسولین می‌‌شود و می تواند به صورت گلیکوژن کبد و عضلات ذخیره شود، درحالیکه فروکتوز موجود در کبد معمولا به تری گلیسرید تبدیل شده و در نتیجه به شکل چربی ذخیره می‌‌شود و به همین دلیل، باعث افزایش سطح انسولین نمی‌شود.

از آنجایی که فروکتوز از جمله قندهایی است که حاوی اثرات مخرب بر وزن بدن، چربی های خون، قندخون، فشارخون، اسید اوریک و شاخص های بیماری کبد چرب غیر الکلی می باشد، بنابراین، این چربی تولید شده می تواند در وقوع بسیاری از بیماری های مخاطره انگیز اثر داشته باشد، هرچند که ارتباط میان مصرف فروکتوز و وقوع بیماری قلبی را تایید نمی کنند، اما سطح بالاتری از مطالعات نشان می دهد که مصرف قند فروکتوز در هر دو فرم جامد یا مایع، هنگامی بر بیماری قلبی اثرات مضر دارند، که با رژیم غذایی با کالری اضافی همراه باشد.

اگرمقدار یکسانی فروکتوز با دیگر منابع کربوهیدراتی جایگزین شود،کالری اضافی قابل توجهی به فرد می رساند، همچنین میوه‌ها تنها باعث دوباره پُر شدن ذخایر گلیکوژنی کبد و وقوع بیماری هایی چون چاقی، بیماری های قلبی و... می‌شوند.

مصرف بیش از حد خوراكی‌ها و میوه‌های خیلی شیرین كه قند ساده دارند، قندخون را خیلی سریع بالا می‌برد و از آنجا که قند زیاد در خون، سم محسوب می‌شود، بدن عكس‌العمل‌ نشان می‌دهد و مقدار زیادی انسولین ترشح می‌كند. 

افزایش انسولین هم باعث خواهد شد در مدت كوتاهی قندخون افت كند و میزان گرسنگی در زمان مشخص،بیشتر شود. این روند، افزایش كلی دریافت خوراك را در پی دارد، بنابراین بصورت غیرمستقیم هم، باعث افزایش وزن و چاقی می‌شود.

بهتر است برای بهره مندی از خواص و عناصر میوه ها، آن ها را به میزان ضروری و مورد نیاز در برنامه غذایی خود قرار دهید و جایگزین سایر کربوهیدرات ها نکنید، زیرا ارزش مصرف میوه‌ها در کاهش وزن زمانی مشخص می شود، که بدن با یک برنامه متعادل مواجه باشد و سایر فاکتورها از جمله ورزش، کنترل استرس و... رعایت شده باشد. بنابراین، بهتر است که بیشتر از کربوهیدرات‌های پیچیده، به منظور دوباره پُر کردن ذخایر گلیکوژن عضلانی استفاده کنید.

 

گردآوری: گروه سلامت سیمرغ
semorgh.com/health
منبع: avayesalamati.com